خسته بودی و چشمانت غم آلود
خواستم بر آن مرهمی بگذارم
مژگانت را هیچ گاه اینقدر زیبا ندیده
بودم
چشمانت فر روفته تر ولی درشت تر و زیبا تر از همیشه به چشم
میخورد
عاشق تر شدم
اما زیبایی ات که به قیمت غمگین بودن تمام شود نمیخواهم
پرنیان
8 می 2017
کابل
No comments:
Post a Comment